Częstochowa - to jest miasto...

Dołączył: 15 Mar 2009 Posty: 256 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Powstanie wsi Częstochowy szacuje się na okres wczesnofeudalny czyli u kresu XI wieku.
Wioska powstała najprawdopodobniej u przeprawy przez Wartę, pełniła dużą rolę jako miejsce handlu. Prócz Częstochowy w odległości 3 km na zachód od rzeki, obok traktu (ul. św. Rocha) powstała Częstochówka (Rynek Wieluński).
Pierwsza informacja na temat dwóch wsi, Częstochowy i Częstochówki pojawiła się 25 grudnia 1220 roku w dokumencie biskupa krakowskiego Iwona, który za jego pomocą zatwierdził dziesięcinę na rzecz klasztoru kanoników w Mstowie. Następne informacje o Częstochowie i Częstochówce pochodzą z 1250 roku z bulli papieża Innocentego IV, które zostały wymienione wśród wsi płacących dziesięcinę na rzecz kanoników z Wrocławia, których filią był klasztor w Mstowie.
W tamtych czasach Częstochowa wchodziła w skład Małopolski.
Nazwa Częstochowa pojawiła się również w 1325 roku w spisie kamery apostolskiego świętopietrza.
Mapa gęstości zaludnienia autorstwa świętopietrza wykazuje, że Częstochowa w drugiej ćwierci XIV wieku jest jednym z najmniej zaludnionych obszarów. W 1354 król Kazimierz Wielki na znak swego pobytu w Częstochowie, przyznaje przywilej na wójtostwo we wsi Siedlce. Drugim dokumentem sporządzonym przez Kazimierza Wielkiego było wydanie statusu prawnego Częstochowy 24 sierpnia 1356 roku, który zezwolił dwóm przyrodnim braciom założenie dwóch wsi na prawie niemieckim.
Wydarzeniem ważnym dla Częstochowy było objęcie władzy nad tymi terenami przez Władysława Opolskiego jako lenna. W wyniku jego dość krótkich rządów w latach 1370-1393 doszło do nadania w 1372 bądź 1377 praw miejskich Częstochowie.
W 1382 r. książę Władysław Opolczyk w starym kościele na Jasnej Górze umieścił cudowny Obraz Najświętszej Maryi Panny, przywieziony z Rusi, a opiekę nad nim powierzył sprowadzonym z Węgier Ojcom Paulinom. Na siedzibę dla paulińskiego konwentu św. Wawrzyńca, Książę Opolczyk wybrał kościół położony na obronnym wzniesieniu, górującym nad Częstochową. Hojnie wyposażył klasztor nadając mu m.in. położone w sąsiedztwie wsie, folwark i hutę żelaza.

Średniowieczne miasto Częstochowa otoczone było murami (do połowy XVIII wieku). W ówczesnym rynku stał ratusz, kramy, sukiennice. Życie gospodarcze Częstochowy i jej rozwój kształtowały się pomyślnie dzięki licznym przywilejom m.in. na targi, jarmarki, pobieranie myta mostowego.
Walory obronne wzgórza jasnogórskiego zadecydowały o budowie fortyfikacji wokół zabudowań klasztornych.
Z początkiem XVII wieku, twierdza Jasnogórska została włączona w system zamków obronnych, ciągnących się łańcuchem wzdłuż Jury Krakowsko-Częstochowskiej, a stanowiących osłonę przed zagrożeniem od strony Śląska.

W XIV i XV wieku Częstochowa należała do miast słabo rozwiniętych i zaludnionych. W XVI liczba mieszkańców wynosiła około 1500, a na początku XVII około 2000.
Pierwsza połowa XVII wieku była dla Częstochowy czasem największego rozkwitu i ludność wynosiła około 2500 mieszkańców. W tych czasach ukształtował się podział ludności Częstochowy na trzy grupy: posesjonatów (bogatych rodzin), rzemieślników cechowych i mieszczaństwo.
Do posesjonatów należały najlepsze grunty i domy, wywierali oni duże wpływy na miasto. Mieszczaństwo prócz rzemiosła i handlu zajmowało się rolnictwem, hodowlą i ogrodnictwem. Od XVI wieku do połowy XVII rozwój miasta był hamowany przez klęski i najazdy.

W 1506 i 1519 roku miasto nawiedziły pożary, a w 1652 roku zostało podpalone i prawie doszczętnie spalone. Największą klęską były epidemie, które nawiedziły Częstochowę w 1629-1630.
Rozwój gospodarczy był hamowany przez liczne spory mieszczaństwa z władzami miasta, ze szlachtą i duchowieństwem.
W 1655 roku odbył się najazd przeprowadzony przez Szwedów, który poważnie zagroził rozwojowi miasta, które nie zdążyło się odbudować po wcześniejszych klęskach.

Częste działania wojenne nie oszczędzały miasta. Częstochowa była niszczona i rabowana. Wiek XVII i XVIII to lata najgłębszego jej upadku. Spadła o połowę liczba mieszkańców, wiele domów było zrujnowanych a sytuacja gospodarcza katastrofalna. Jednak sława klasztoru paulinów i cudownego obrazu Matki Boskiej przyciągała stale rosnące rzesze pielgrzymów.

Po latach słabości miasto wraz z Częstochówką zaczęło się odbudowywać za sprawą licznych pielgrzymek. Niebawem Częstochówka została przekształcona w Nową Częstochowę dostając prawa miejskie, które zostały jej nadane w 1717 roku, czego dowodem jest wybudowanie ratusza przez paulinów.
Nowa Częstochowa nie dorównała Starej Częstochowie. Mieszkańcy pod wpływem licznych pielgrzymek oprócz zajęć rolniczych, zajęli się tworzeniem dewocjonaliów, obsługiwali ruch pątniczy i handlowali na rynku położonym blisko klasztoru.
Po drugim rozbiorze Częstochowa została zajęta przez Prusów, w 1806 roku została przyłączona do Księstwa Warszawskiego w wyniku zwycięskiej wojny Napoleona z Prusami.

Wiek XIX był dla Częstochowy okresem niebywałego rozkwitu.
Podwaliny pod dynamiczny rozwój miasta dało połączenie Nowej i Starej Częstochowy w jeden organizm miejski.
Formalne zatwierdzenie tego faktu nastąpiło postanowieniem Rady Administracyjnej Królestwa z 19 sierpnia 1826 roku, z równoczesnym nadaniem Częstochowie praw i przywilejów przysługujących miastom wojewódzkim. Na czele nowego samorządu miasta stanął pierwszy prezydent Częstochowy - Józef Gąsiorowski.
Osią kompozycyjną zespolonego organizmu miejskiego stała się, wytyczona z rozmachem, arteria komunikacyjna, stanowiąca najkrótsze połączenie Starego Miasta z klasztorem i Nową Częstochową i doprowadzająca masy pielgrzymów do celu ich wędrówki. Wysadzona drzewami Aleja Najświętszej Maryi Panny stała się z czasem najbardziej charakterystycznym elementem miasta.

Na osi Alei wytyczono trzy place: przy Starym mieście przed kościołem św. Zygmunta – Nowy Rynek, w połowie drogi w kierunku Jasnej Góry – plac św. Jakuba, przed klasztorem – Rynek Jasnogórski. Zlikwidowano wały i okopy stanowiące fortyfikacje ziemne twierdzy jasnogórskiej a u stóp klasztoru założono parki miejskie.
Uruchomienie linii kolei warszawsko – wiedeńskiej w 1846 roku dało miastu nowy impuls rozwoju gospodarczego. Powstawały liczne manufaktury i fabryki.
Rozwinął się przemysł włókienniczy, metalurgiczny, drzewny, chemiczny. Częstochowa stała się wówczas najszybciej rozwijającym się miastem Królestwa Polskiego, będąc znanym ośrodkiem metalurgii (Huta Hantkego), włókiennictwa francuskie, belgijskie i polskie zakłady włókiennicze), galanteryjnego (rozwojowi tej branży oraz zabawkarstwa Częstochowa zawdzięczała nazwę “polska Norymberga”).
W początkach XX w. Częstochowa była czwartym pod względem wielkości ośrodkiem przemysłowym Królestwa Polskiego. Wyrazem znaczenia miasta była zorganizowana w 1909 r. Wystawa Przemysłowo – Rolnicza, największa przed I wojną światową prezentacja polskiej gospodarki.
Przemysł również zaczął się dynamicznie formować od 1860 roku, kiedy to powstały trzy wapienniki. Wkrótce powstają nowe zakłady przemysłowe specjalizujące się w: materiałach budowlanych, przemyśle spożywczym, przemyśle drzewnym, metalowym, papierniczym i chemicznym. W latach 1881-1901 pojawiają się nowe zakłady przemysłowe powstające z zagranicznego kapitału.
Niebawem zaczynają się formować zabudowy ubogich dzielnic przeznaczonych dla robotników: Ostatni Grosz, Raków, Zawodzie, Stradom. Na przełomie XIX i XX wieku w śródmieściu zostały utworzone szkoły średnie, a szkoły zawodowe i szkoły podstawowe zlokalizowane są w całym mieście.

Częstochowa w okresie międzywojennym
Podczas pierwszej wojny światowej w latach 1914-1918 częstochowska gospodarka stanęła w miejscu sparaliżowana przez zaborców. Po zakończeniu wojny i utworzeniu Państwa Polskiego nastąpił okres rozbudowy mieszkaniowej. Liczba obywateli miasta w 1921 roku wynosiła około 83 700 mieszkańców, a w 1939 roku 137 000. Ważnym wydarzeniem było również przesunięcie granicy miasta w 1928-1930, powiększając powierzchnię miasta o 47,2 km2.
W latach międzywojennych w Częstochowie wybudowano wodociągi i systemy kanalizacji sanitarnej i deszczowej. Powstała elektrownia, poprawił się stan dróg, uruchomiono komunikację miejską. Wzniesiono wiele obiektów użyteczności publicznej takich jak teatr, budynek starostwa powiatowego, pocztę, szpital, dom rzemiosła, liczne szkoły oraz miejskie boisko sportowe.

Oddziały polskie stoczyły bohaterską i nierówną walkę z dwudziestokrotnie większą armią niemiecką pod Mokrą 2 września 1939 roku.
Oddziały polskie zostały zmuszone do odstąpienia od obrony Częstochowy, w wyniku czego Niemcy wkroczyli i zajęli Częstochowę z dniem 3 września 1939 roku o godzinie 5 rano. Niemcy wydali rozkaz, aby niemieccy żołnierze srogo karali częstochowską ludność za wszelkie przewinienia. 4 września, w dniu wydania powyższego rozkazu, częstochowianie doznali okrucieństw ze strony "Wehrmachtu".

Ogromny dramat spotkał częstochowskich Żydów - zagłada "dużego getta" rozpoczęta 21 września 1942 roku i kosztowała życie blisko 30 tys. ludzi. Po Powstaniu Warszawskim Częstochowa stała się faktyczną stolicą Polski podziemnej. Znajdowała się tu Komenda Główna AK wraz z jej dowódcą gen. Leopoldem Okulickim - Niedźwiadkiem. Tu także funkcjonował największy uniwersytet "podziemny" stworzony przez kadrę naukową Uniwersytetu Warszawskiego, Poznańskiego, SGH, SGGW, Akademii Medycznej w Warszawie oraz Wilnie.

16 stycznia 1945 roku Częstochowa została zajęta przez wojska radzieckie.
Wojska te zaskoczywszy Niemców, zajęły miasto bez zniszczeń.
Przed wojną Częstochowa liczyła 137 tys. mieszkańców, a po wojnie 108 tys. Szybko zaczął rozwijać się przemysł wydobywczy. Zostały zlokalizowane liczne zakłady hutnicze. Pomiędzy śródmieściem, dzielnicą Raków, Ostatnim Groszem powstała linia tramwajowa. Powstały także osiedla: przy ulicy Sobieskiego, osiedle Śródmieście, Raków I, Raków II, Raków III, Tysiąclecie-Południe, Tysiąclecie-Północ, Tysiąclecie-Zachód, Błeszno-Okrzei-Plac Hutników. Budownictwo dzielnicowe rozbudowuje się wzdłuż osi Północ-Południe. Od 1960 do 1975 roku wzrosła liczba mieszkańców o 23%, natomiast liczba mieszkań o 38%. Zbudowana została Filharmonia.

Linki do stron z informacjami o mieście:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Dołączył: 15 Mar 2009 Posty: 256 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Fragmenty pracy magisterskiej pt. "Przestrzenny rozkład ciepła sztucznego emitowanego przez komunikację na przykładzie Częstochowy", napisanej na UŁ w 2004 roku:

Częstochowa położona jest w południowej Polsce, w granicach administracyjnych województwa śląskiego (ryc. 1). Rozciąga się pomiędzy równoleżnikami 50°44’ i 50°53’ szerokości geograficznej północnej oraz między południkami 19°01’ i 19°14’ długości geograficznej wschodniej. Za środek terytorium miejskiego uznaje się położony w centrum Plac Biegańskiego o współrzędnych 19°07’ E i 50°49’ N.

Według podziału fizycznogeograficznego J. Kondrackiego Częstochowa leży na granicy Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej i Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej. Południowo-wschodnia część miasta znajduje się na obszarze Wyżyny Częstochowskiej, północna wchodzi w skład Wyżyny Wieluńskiej, zachodnia natomiast jest częścią Obniżenia Górnowarciańskiego.
Miasto zajmuje obszar o powierzchni 159,6 km2, na którym zamieszkuje 250 862 osób (stan z 31 XII 2002 r.), co lokuje Częstochowę na 12 miejscu spośród miast kraju. Jednak ujemny przyrost naturalny i migracyjny (odpowiednio -2,9 i -1,7 w 2002 r.) powodują, że liczba mieszkańców ciągle się zmniejsza. W ciągu pięciu lat (1997-2002) liczba ludności spadła o prawie 8 tys. Gęstość zaludnienia wynosi około 1600 os/km2 – jest to wartość stosunkowo niewielka, jeśli porównać ją z odpowiednikami dla innych miast w Polsce. Przyczyną takiego stanu jest układ urbanistyczny Częstochowy – w jej granicach znajduje się wiele dzielnic, które do niedawna stanowiły odrębne jednostki osadnicze. W efekcie obok gęsto zaludnionego centrum występują obszary peryferyjne o luźnej zabudowie.

2.1. Budowa geologiczna
Teren, na którym zlokalizowana jest Częstochowa, jest częścią monokliny śląsko-krakowskiej, zbudowanej z utworów triasu i jury (ryc. 2). Najstarsze osady triasu górnego znajdują się bardzo głęboko pod powierzchnią miasta. Są to głównie iły pstre. Na nich znajdują się utwory jurajskie – wapienie i iły. Ich wychodnie można spotkać przede wszystkim we wschodniej i północnej części miasta. Złota Góra, Góra Ossona – te najważniejsze wzniesienia Częstochowy zbudowane są właśnie z wapieni jurajskich. Podobnie Jasna Góra, której nazwa pochodzi właśnie od ich barwy.
Na skałach mezozoiku zalegają utwory czwartorzędowe związane ze zlodowaceniami południowopolskim i środkowopolskim (ryc. 3). Ich miąższość przekracza miejscami 70 m. Średnio wynosi 30 m, a na obszarze śródmieścia 15-20 m. Są to przede wszystkim piaski i żwiry wodnolodowcowe i gliny zwałowe.
Doliny rzeczne zbudowane są z holoceńskich piasków rzecznych.

2.2. Ukształtowanie powierzchni i rzeźba
Obszar miasta jest zróżnicowany topograficznie. Występuje tu układ wysokości charakterystyczny dla płytkiej kotliny o łagodnych zboczach i rozległym płaskim dnie. Deniwelacje osiągają prawie 70 m. Najmniejsze wysokości bezwzględne (średnio 240-245 m n.p.m.) występują głównie na terenach ciągnących się wzdłuż koryt rzecznych. Najniżej położony punkt miasta znajduje się w dolinie Warty, tuż przy wschodniej granicy miasta (236 m n.p.m.). w miarę oddalania się od dolin wysokości wzrastają – najwyżej położonym miejscem jest Góra Ossona – 305 m n.p.m. Inne wzgórza wyróżniające się w obrębie miasta to: na południu – Wrzosowa (302 m n.p.m.), Błeszno (298 m n.p.m.), na północy – Góry Kawie (297 m n.p.m.), na wschodzie – Prędziszów (298 m n.p.m.), Złota Góra (281 m n.p.m.), a na zachodzie – Parkitka (293 m n.p.m.) i Jasna Góra (300 m n.p.m.). Centrum Częstochowy znajduje się na wysokości 250-255 m n.p.m.
O rzeźbie okolic i samej Częstochowy zadecydował przebywający tu w plejstocenie lądolód. Formy powstałe w tym okresie przetrwały do dziś prawie nienaruszone. Najbardziej charakterystyczne są formy kemowe, pagórki morenowe oraz równiny sandrowe i wodnolodowcowe.
W północnej części miasta znajduje się zespół form wypukłych zwany Górami Kawimi. Są to stoliwa i terasy kemowe oraz wzgórza morenowe. Ich stoki są asymetryczne – północne są strome, południowe natomiast łagodnie opadają ku równinom sandrowym i wodnolodowcowym. Właśnie te równiny zajmują największy obszar miasta. Na nich zbudowane są takie dzielnice, jak Śródmieście, Osiedle Tysiąclecia, Dzielnica Północna, Lisiniec, Ostatni Grosz i kilka mniejszych. Na terenie Częstochowy występują również mniejsze formy polodowcowe. Są to także formy kemowe powstałe z nagromadzenia piasków i żwirów. Spotkać je można między innymi w Kawodrzy Górnej i koło Gnaszyna.
W rzeźbie miasta zaznaczają się też doliny rzeczne. Zostały one jednak bardzo przekształcone w wyniku działalności człowieka. Regulacja rzek spowodowała znaczne ograniczenie działalności wód płynących.

2.3. Sieć hydrograficzna i wody gruntowe
Częstochowa znajduje się w dorzeczu Odry. Prawie całe miasto odwadniane jest przez Wartę wraz z dopływami, tylko mały fragment na północnym-zachodzie odwadnia dopływ Liswarty – Kocinka (Białka). Sieć hydrograficzna na obszarze miasta ma dośrodkowy układ, o czym decyduje ukształtowanie powierzchni.
Najważniejszą rzeką jest tu Warta. Na teren Częstochowy wpływa ona na południowym – wschodzie, w dzielnicy Bugaj i płynie na północ. Tam też rozdziela się na dwa ramiona – wschodnie zwane jest Kucelinką. Początkowo prowadzi ono więcej wody, jednak w Śródmieściu różnica ta wyrównuje się, ponieważ do Warty wpływa Stradomka wraz z dopływami – Konopką i Gorzelanką. Oba ramiona łączą się ze sobą pomiędzy Zawodziem a Kamieniem i w tym miejscu Warta zmienia kierunek prawie o 90° skręcając na wschód. Wypływa z miasta w dzielnicy Mirów.
Całkowita powierzchnia wód płynących i rowów melioracyjnych na terenie Częstochowy wynosi 154 ha. Z kolei wody stojące zajmują zaledwie 12 ha. Są to przede wszystkim zbiorniki pochodzenia antropogenicznego – nagromadzenia wody w wyrobiskach w dzielnicach: Kawodrza, Gnaszyn, Lisiniec. Dwie glinianki w obrębie Parku Wypoczynkowego Lisiniec – Bałtyk i Adriatyk, przystosowano do pełnienia funkcji rekreacyjnej. Zbiorniki wód stojących pochodzenia naturalnego spotkać można tylko w dolinie Warty. Są to starorzecza powstałe przed uregulowaniem rzeki.
Częstochowa posiada duże zasoby wód podziemnych dobrej jakości. Występują one w trzech poziomach hydrogeologicznych – czwartorzędowym, malmu i doggeru:
1. poziom czwartorzędowy położony jest najpłycej – w dolinach rzek głębokość lustra wody wynosi 0,5-1 m, na pozostałych obszarach dochodzi do 2 m. Znajduje się on na znacznym terenie miasta w utworach akumulacji wodnolodowcowej oraz w osadach rzecznych. Płytkie zaleganie wód tego poziomu powoduje szybkie przenikanie do nich substancji szkodliwych i zanieczyszczenie bakteriologiczne.
2. poziom malmu – występuje tylko w północno-wschodniej części miasta w warstwie szczelinowych wapieni i margli. Jego zasilanie odbywa się bezpośrednio przez infiltrację wód opadowych w miejscach wychodni lub pośrednio – przez warstwy czwartorzędowe.
3. poziom górnojurajski położony jest na dużej głębokości w piaskach i piaskowcach. Z powodu wysokiej zawartości związków żelaza i manganu nie nadaje się do celów komunalnych.
Częstochowa korzysta z siedmiu ujęć wód zlokalizowanych w pobliżu miasta. Wszystkie czerpią wody z poziomu malmu.
2.4. Szata roślinna i gleby
Dzięki urozmaiconemu podłożu i rzeźbie na obszarze Częstochowy rozwinęły się różne typy gleb. Niestety w wyniku silnej antropopresji zostały one bardzo przekształcone (ryc. 4). Obecnie największą powierzchnię miasta (ok. 80%) zajmują gleby bielicowe. Są to gleby słabe, wytworzone na piaskach słabogliniastych, gliniastych, na glinach zwałowych oraz piaskach wydmowych. Należą one do IV, V i VI klasy bonitacyjnej. Najlepsze odmiany rozwinięte z piasków gliniastych lekkich i glin zaliczone są do klasy IV a. Występują w północnej części miasta w rejonie Kiedrzyna.

Gleby brunatne znajdują się na niewielkim obszarze na wschodzie – w dzielnicach Mirów i Komorniki. Powstały one na glinach zwałowych i piaskach naglinowych. Należą do IV klasy bonitacyjnej i są wykorzystywane rolniczo.
Dla Częstochowy charakterystyczne są także rędziny węglanowe wytworzone ze zwietrzeliny skał wapiennych oraz z plejstoceńskich glin i piasków nawapiennych. Występują one niewielkimi płatami we wschodniej części miasta – w rejonie Złotej Góry, Góry Ossona oraz w dzielnicy Raków. Są to gleby płytkie zaliczane do IV klasy bonitacyjnej, lokalnie także do klasy III b.
W dolinach rzek oraz miejscach o zmniejszonym odpływie wód rozwinęły się gleby hydrogeniczne: mułowo - bagienne, mułowo - błotne lub mułowo - torfowe. Duża wilgotność decyduje o zaliczeniu ich do IV klasy bonitacyjnej. Działalność człowieka spowodowała wytworzenie gleb antropogenicznych. Głównie na skwerach, w parkach czy ogródkach przydomowych. Charakteryzują się one tym, że w profilach znajdują się warstwy antropogeniczne – np. gruz będący pozostałością starych murów lub fundamentów.
Roślinność pierwotną Częstochowy stanowiły lasy mieszane i liściaste – grąd subkontynentalny, bory mieszane dębowo – sosnowe, łęgi wierzbowo – topolowe oraz dębowo – wiązowe. Działalność człowieka i zmiana sposobu użytkowania gruntów spowodowały, że z krajobrazu zniknęło wiele gatunków rodzimych, na miejsce których wprowadzono roślinność obcą – synantropijną. Obecnie w strukturze użytkowania gruntów (tab. 1) zaznacza się bardzo duży odsetek powierzchni użytków rolnych (48%). Wynika to z faktu, że na terenach peryferyjnych włączonych w granice miasta w 1975 r. ludność nadal zajmuje się rolnictwem (jest to miasto praktycznie tylko z nazwy).

Około 3,5% powierzchni Częstochowy stanowią lasy. Występują w nich takie gatunki drzew, jak: dąb, lipa, jesion, grab, buk, klon, kasztanowiec, topole i wiele innych. Poza tym ok. 8% stanowi urządzona zieleń miejska (tab. 2), do której należą parki, skwery, zielone paski oraz ogrody przydomowe i działkowe, a także zieleń cmentarna.

2.5. Edukacja i kultura
Częstochowa jest ważnym ośrodkiem życia umysłowego w skali regionu. Znajdują się tu szkoły na wszystkich szczeblach edukacji. Są to szkoły podstawowe (51), gimnazja (2

, licea (24) oraz wszelkiego rodzaju szkoły zawodowe – zasadnicze, średnie i policealne (102), a także szkoły wyższe (6): Politechnika Częstochowska, Wyższa Szkoła Pedagogiczna, Wyższa Szkoła Języków Obcych, Wyższa Szkoła Zarządzania, Wyższe Seminarium Duchowne i Instytut Teologiczny oraz Akademia Polonijna.
Edukacja w Częstochowie prowadzona jest na wysokim poziomie, o czym świadczy wysoka pozycja szkół w rankingach wojewódzkich, a nawet ogólnopolskich. IX Liceum Ogólnokształcące im. C. K. Norwida od roku 1998 znajduje się w pierwszej dziesiątce najlepszych szkół średnich w Polsce i jest uznawane za najlepsze w całym województwie.
Życie artystyczne w mieście skupione jest wokół takich instytucji, jak: Filharmonia Częstochowska, Teatr im. A. Mickiewicza, Muzeum Okręgowe, Miejska Galeria Sztuki, Ośrodek Promocji Kultury „Gaude Mater” oraz Ośrodek Kultury Filmowej i Biblioteka Miejska. W Częstochowie odbywają się różne imprezy kulturalne o randze światowej, np. Międzynarodowy Festiwal Wiolinistyczny im. Bronisława Hubermana organizowany co dwa lata przez Filharmonię Częstochowską, a także Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej „Gaude Mater”, od 1990 r. corocznie przygotowywany przez Ośrodek Promocji Kultury.

2.6. Turystyka i zabytki
Częstochowa z Jasną Górą jest uznawana za „duchową stolicę Polski”. Jest ona największym centrum pielgrzymkowym w Polsce. Co roku przyjeżdża tutaj ok. 3,5 mln pielgrzymów i turystów. Początek zorganizowanego pielgrzymowania datuje się na rok 1711, kiedy to po raz pierwszy na Jasną Górę przybyła pielgrzymka warszawska, by prosić Matkę Bożą o pomoc w opanowaniu zarazy pustoszącej miasto. Sanktuarium Jasnogórskie jest najważniejszym miejscem wizyt turystów i pielgrzymów odwiedzających Częstochowę. Jednak miasto posiada też inne warte obejrzenia zabytki. Są to przede wszystkim kościoły i kamienice, np. kościół św. Jakuba powstały w latach 1870-72 jako cerkiew prawosławna, a od 1918 roku pełniący funkcję kościoła rzymskokatolickiego, czy też ulica 7 Kamienic – wytyczona po 1825 roku, gdzie zbudowano „siedem domów szynkowych”, które przetrwały do dziś w bardzo dobrym stanie. Warte polecenia są również zabytkowe cmentarze: św. Rocha – najstarszy cmentarz katolicki, założony w 1641 roku, z bardzo starymi nagrobkami (najwcześniejszy zachowany pochodzi z 1855 r.), a także cmentarz żydowski z 1799 r.
W pobliżu miasta znajdują się liczne parki krajobrazowe i rezerwaty przyrody o rzadkich naturalnych walorach przyrodniczo – krajobrazowych stanowiące, ciągle nie w pełni wykorzystany, potencjał turystyczno – rekreacyjny.

Dołączył: 15 Mar 2009 Posty: 256 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Liczba ludności Częstochowy
stan na 31.XII.2007: 240 557

obecnie jest na 13. miejscu wśród miast Polski pod względem liczby ludności